KENYATAAN Menteri Perumahan dan Kerajaan Tempatan, Datuk Chor Chee Heung, hari ini bahawa 1,049 pemaju perumahan telah disenaraihitamkan oleh kementeriannya, bukanlah menjadi berita yang gembira sangat untuk disambut dan diraikan oleh pembeli rumah di negara ini.
Bagi mereka, apalah sangat kalau disenaraihitam oleh kementerian sedangkan mereka masih boleh menukar jenis perniagaan dan terus membuat penipuan lagi dan lagi.
Bagaimana pula dengan pembeli yang menjadi mangsa? Secara matematik mudah, jika setiap pemaju membina 500 unit dan kesemuanya terbengkalai, angka pembeli yang menjadi mangsa jika hanya dikira hanya 10 peratus ialah 50 orang bagi setiap projek yang terbengkalai itu.
Jika sebanyak 1,049 pemaju terbabit, bermakna pada kiraan 10 peratus sahaja di kalangan pembeli rumah yang merana dan menjadi mangsa, angkanya boleh mencecah lebih 50,000 orang! Apalah maknanya angka 1,049 orang ini berbanding 50,000 pembeli yang teraniaya dan sebahagian besarnya pula terpaksa disenaraihitamkan bank selepas gagal melunaskan pinjaman ke atas rumah yang tidak siap dan tidak boleh siap itu?
Seperkara lagi, disenaraihitamkan oleh kementerian, tidak bermakna pemaju tidak boleh menjalankan perniagaan lain. Namun bagi pembeli yang disenaraihitamkan namanya oleh bank tentu menjadi mangsa yang lebih teruk. Tidak boleh meminjam dan silap hari boleh diistyiharkan muflis!
Moral berita yang dibawa menteri itu ialah, penipu yang mengaut untung berlipat ganda memang sentiasa untung berbanding mangsa yang terus-terusan menjadi hamba hutang.